‘Mijn vrouw zorgt voor me. Ik vergeet namelijk dingen. Het ergste vind ik dat ik namen vergeet. Iemands naam weten is zo belangrijk.’

‘Het wordt steeds zwaarder voor mijn moeder om voor mijn vader te zorgen. Ik merk dat ik steeds vaker moet bijspringen. Het zou fijn zijn als er een prettige plek in de buurt was waar hij af en toe heen kon gaan. Dan kan ze even bijkomen.’

‘Als ik ’s middags om vijf uur een borrel inschenk, is er altijd wel iemand die langskomt. Ik moet er niet aan denken dat ik hier weg moet.’

‘Toen ik net in het verpleeghuis woonde, wilde de kapster mijn haar watergolven, net als bij de andere dames. Ik heb geweigerd. Dan zou ik mezelf toch niet meer zijn?’