‘Thuis is waar we samenzijn’

Op een steenworp afstand van hun af te bouwen Roermondse Gastenhuis, spreken we verpleegkundige Anne Marie Cox en specialist ouderengeneeskunde Liesbeth Defesche over hun wensdroom: het starten van een kleinschalig thuis voor mensen met dementie. Het enthousiasme spat van het tweetal af en aan alles is te merken dat ze volledig op elkaar zijn ingespeeld. “Ons geluk zit in zien en ervaren dat bewoners en hun familie blij en tevreden zijn.”

Anne Marie kan bogen op een carrière van 40 jaar in de zorg en ook Liesbeth mag met ruim 30 zorgjaren aan ervaring een routinier worden genoemd. “In 2000 heb ik de overstap gemaakt van de ziekenhuis- naar de verpleeghuiswereld en daar heb ik Liesbeth ontmoet en werden we collega’s bij dezelfde werkgever,” vertelt Anne Marie met een onvervalste Limburgse tongval. De dames zijn beiden geboren en getogen in Roermond. Liesbeth, inhakend: “Het fijne is dat Anne Marie en ik niet eens woorden nodig hebben om te weten wat wij aan elkaar hebben. Heus, zelfs een half woord is niet nodig. Kijk, wij werken al zoveel jaren samen, dan ken je elkaar echt door en door. Wij hebben nooit heel bewust verdelingen of afspraken gemaakt, eigenlijk verloopt het heel natuurlijk.”

Puzzelstukjes

Anne Marie vervolgt: “Ondanks het feit dat wij het erg naar ons zin hebben gehad bij onze vorige werkgevers, was er altijd de stille wens om iets voor onszelf te beginnen. Zodat je helemaal zelf een koers kunt bepalen en uitzetten. Doordat mijn moeder dementie kreeg en niet meer thuis kon wonen, kwam ik bij een vergelijkbaar zorgconcept als het Gastenhuis uit en daar waren we lyrisch over de verleende zorg. Ik weet nog dat ik tegen Liesbeth zei dat ik het zo ook wel zou willen; kleinschalig, geborgen en uitgaan van de bewoners. Bovendien had ik na een lange carrière voor mijzelf bepaald dat ik alleen nog maar ging doen wat ik leuk vind. Tja, en toen kwam vorig jaar het Gastenhuis op ons pad.” Liesbeth straalt: “We hebben contact opgenomen zonder énige verwachting. Vanaf het eerste moment was die klik er, het was precies wat we zochten en wilden. Dit past perfect bij ons; het opendeurenbeleid, de platte organisatie, de visie. Alles klopte gewoon. We waren er dan ook vrij snel uit met Het Gastenhuis. De puzzelstukjes vielen in elkaar en dat in ons eigen Roermond. Of Remunj, zoals wij zeggen. De cirkel is rond wat ons betreft. Of het zo heeft moeten zijn? Misschien wel, wie zal het zeggen hè?”

Groot zorghart

Vanaf januari 2023 komt het energieke tweetal in dienst en in april 2023 opent het Gastenhuis Roermond naar verwachting haar deuren. Anne Marie kan, net als Liesbeth, niet wachten op dat moment: “Wij willen er samen met het team voor zorgen dat de bewoners hier mooie geluksmomenten kunnen beleven, daar is het ons om te doen.” Dat komt zeker in orde want op de vraag wat elkaars sterke punten zijn, antwoordt Anne Marie: “Liesbeth is een echte teamplayer, ze heeft een rijke zorgachtergrond en is in staat iets vanuit haar ooghoeken te zien, haast intuïtief.” “Anne Marie op haar beurt is een harde werker, zal nooit zeggen dat iets te veel is, is erg duidelijk en recht door zee. Bovendien heeft ze veel humor, wij allebei trouwens. Het leven is al serieus genoeg, zeker in deze wereld. Maar kijk, de zorg is een deel van ons zijn hè, het zit in ons wezen. Wij hebben een groot zorghart en we zijn altijd zeer betrokken bij de bewoners en familie”, aldus Liesbeth. Het zorgtweetal is van plan om huisbezoeken af te gaan leggen zodat er al contact is voordat de toekomstige bewoner binnen is. Liesbeth: “Uit ervaring weten we dat dat heel waardevol is omdat je zo toch eerder een band opbouwt met de mensen. Dat geldt zowel voor bewoners als voor de familie. Als het moet komen we twee keer, of drie keer, maar net wat per situatie nodig is.”

Geluksmomentjes

Anne Marie vult aan: “Daarnaast hebben we veel ervaring met het werven van collega’s. Ook naar dit formeren van het team zien we uit. En ja, wij weten direct of het een match is of beslist niet. Enthousiasme, zin hebben om iets te leren, om te willen werken, om te beginnen. Dat de zin er vanaf het eerste moment al is, dat is het allerbelangrijkste. Wij zijn ook van: iedereen doet alles en je voelt je nergens te goed voor. Niet denken in hokjes. Aanpakkers zoeken we, mensen die samen willen staan voor die zorg, 24/7. Het maakt niet uit wie of hoe, als de klus maar geklaard wordt. Daar zijn wij erg gevoelig voor.” Liesbeth: “Er is zelfs al een aantal oud-collega’s dat ons benaderd heeft en graag bij ons willen komen werken. Mensen die er net zo in staan als wij. Wij willen voor onze bewoners het verschil maken en dat heeft wat ons betreft alles met sfeer en aandacht te maken. Ons geluk zit in zien en ervaren dat bewoners en hun familie blij en tevreden zijn. Dat je van het laatste stukje van een mensenleven iets fijns kunt maken, dat doet ons heel veel. Dat mens zich thuis voelt, want dat is de basis. Thuis is waar we samenzijn. Natuurlijk vergeten ze die geluksmomentjes, maar op dat moment hébben ze ze wel. En de familie vergeet ze zeer zeker niet.” Anne Marie afsluitend: “En, kijk naar wat iemand nog wél kan, niet wat iemand niet meer kan. En richt je daar dan op. Lekker bewegen, buiten zijn, luisteren naar muziek. Kijk waar iemand van geniet. Dat is het mooie van Het Gastenhuis, daar kan dit allemaal.”