‘Laat het team en de bewoners op de voorgrond staan’

Diana Menninga is de nieuwe locatiemanager van Gastenhuis Zwolle, zij werkt al sinds haar 16^de in de zorg. “Mijn hele carrière heb ik voor mensen met dementie gestaan. Ik kom elke dag dan ook thuis met een brede lach op mijn gezicht.”

Gelijk al aan het begin van het gesprek geeft Diana aan dat het niet om haar draait. Ze is naar eigen zeggen weliswaar de kersverse locatiemanager van deze mooie locatie, maar zonder team én bewoners is zij niets. “Wat ik belangrijk vind is dat ik ondersteunend ben aan iedereen,” aldus Diana. “Veel liever zie ik dat het team en de bewoners op de voorgrond staan. We doen het hier samen, ik ben niet het gezicht, dat zijn wij gezamenlijk. En ja, dat zegt misschien wel heel veel over de manier waarop ik graag leidinggeef. Hoe ik het graag zie? Zo kort mogelijke lijntjes, zoveel mogelijk samendoen, met collega’s, met de bewoners en hun familie. Want alleen lukt het je niet, je hebt elkaar nodig. Ik wil de collega’s ondersteunen zodat zij kunnen zorgen voor de zorg van de bewoners. Het de bewoners optimaal naar hun zin maken, dáár gaat het om en zo staan wij er allemaal in.”

Nieuwe start

Diana werkt sinds mei bij het Gastenhuis en zij stapte in een bestaand team. “Dat klopt. Ik ben wie ik ben en dus ben ik hier van nul af aan begonnen. Ik ben in een trein gestapt, die trein is gaan rijden en die blijft ook rijden. Wij hebben daarom op 29 juni een frisse start gemaakt, met familie, bewoners, medewerkers en zelfs de familie van de medewerkers. Zo’n nieuwe start voelde vooral heel erg goed voor iedereen. Ik sta heel sterk achter de visie van het Gastenhuis. In het verleden was ik onder meer tien jaar lang casemanager Dementie. Ik heb mijn hele carrière voor mensen met dementie gestaan en heel erg gekeken naar vrijheid en openheid, dus deze functie past mij heel goed. Ik ben nu 51 jaar en heb echt alle kanten van de zorg gezien, behalve het ziekenhuis. Ook heb ik steeds doorgeleerd waardoor ik veel kennis heb opgedaan. Ik ben een doener, ik sta graag in de actiestand, wil altijd vooruit. Ik werk graag in de dementiezorg, daarin ben ik mijn opleiding in de zorg gestart.”

Lerend vermogen

“Hoe ik ben te typeren als professional. Waar ik al jaren voor strijd is dat het gaat om mensen met een ziekte en niet om ‘de dementerenden’. Daarnaast merk je dat men c.q. de samenleving, nog erg moet wennen aan het opendeurenbeleid. Zo van: ‘Dat kan toch niet?’ Er wordt meer vanuit angst gereageerd dan vanuit realiteit. Daar maak ik mij graag hard voor. Onze bewoners kunnen rustig hun rondjes lopen. Het heeft allemaal te maken met het gebruikmaken van het lerend vermogen van mensen met dementie. Ik vind het mooi om dat te zien. Wij vinden het welzijn van de bewoners ontzettend belangrijk, dus zijn we met een beweegcoach bezig zodat iedereen wekelijks beweging kan krijgen, afgestemd op dementie. We zorgen dat wij veel aan het lopen zijn met de bewoners, binnen maar vooral ook buiten. Bewegen is zo ontzettend belangrijk. Ik ben daarnaast begonnen met het ‘9 uurtje’, dan komen collega’s iedere ochtend samen en bespreken we zaken als: wat gaat er goed, wat kan er beter, wat gaan we vandaag doen, gaan we nog weg? Op deze manier zijn de plannen voor de dag helder en weet iedereen wie waar mee bezig is.”

Coachend

“Iedere dag zijn er hier wel activiteiten; of een bewoner gaat mee winkelen, met een groepje bewoners naar een restaurantje, of er wordt een beweegactiviteit gedaan. Ik merk dat de collega’s dat samenzijn in de ochtend heel erg waarderen. Het is een fijn rustmoment na de hectische opstart van de dag tussen 7 en 9 uur. We drinken koffie en komen tot elkaar, zo maken we merkbaar een goede onderlinge verbinding. Ja, dat is ook een manier van leidinggeven zoals ik graag doe. Ik zit niet de hele dag in mijn kantoor, ik ben graag op de werkvloer. Ik ben van het coachende leiderschap. Coachend, maar wel duidelijk en direct. We zijn echt aan het bouwen, ik moet ook kunnen bouwen in een organisatie, dit is precies waar ik heel blij van word. Ik vind het mooi als we weer iets goeds hebben bereikt samen, ik kom dan ook elke dag thuis met een brede lach op mijn gezicht.”