In Het Gastenhuis in Roermond, zo mooi en fijn,

kwam Sinterklaas weer op bezoek, met zacht kaarslicht en wijn.

De Pieten stapten vrolijk rond, met pakjes in hun hand,

ze brachten vrolijkheid en lachjes door het hele huis en ’t land.

De Sint keek om zich heen en zei: “Wat is het hier gezellig, hoor!

De warmte van de mensen voel ik tot mijn mijteroor.”

Hij zag bewoners samen praten, zingen, hand in hand,

een plek waar ieder welkom is — een feest dat nooit verflant.

Er werd gelachen om verhalen, herinneringen groot en klein,

en Sint genoot van elke glimlach — hoe mooi kan het leven zijn.

Hij fluisterde tot slot: “Zorg goed voor elkaar, elke dag een beetje meer,

want liefde, aandacht en samen zijn… dat is het mooiste Sinterklaas-souvenir.”

Dus vieren we dit heerlijke feest, met lekkers, muziek en licht,

met dankbaarheid en warmte op ieder vriendelijk gezicht.

Sint zwaait nog even, roept: “Tot volgend jaar wellicht!”

en laat Het Gastenhuis achter… vol liefde en een mooi gedicht.