“Ga maar eens even zitten, want wij gaan een heel ander leven leiden.” Met deze zin overviel Oswald Verleg zijn partner Petro Klompen toen hij thuiskwam na een lange werkdag in de zorg.
“Kort ervoor had ik me ondergedompeld in de wereld van Het Gastenhuis en had ik het gevoel gekregen: dít is wie wij zijn, dít is wat wij moeten doen,” vertelt Oswald met twinkelende ogen. Toen ook Petro zich had ingelezen wist hij dat dit hun toekomst zou zijn. Petro: “Noem het een gevoel van instant verliefdheid, inclusief vlinders in de onderbuik.”
Eenzaamheid slaat toe
Met veel plezier en toewijding werkte het koppel in de zorg, Petro als verpleegkundige en Oswald als verpleegkundig trainer/coach. Toch kriebelde het. Oswald merkte aan Petro dat, hoewel hij in de thuiszorg al meer aandacht aan cliënten kon geven dan eerder aan patiënten in het ziekenhuis, er iets bij hem bleef knagen. Petro vervolgt: “Ondanks het feit dat ik een band opbouwde met mijn cliënten, was het contact vluchtig. Vooral de mensen met dementie grepen me erg aan, ik heb in de loop der jaren veel schrijnende situaties gezien. Vaak zei ik tegen Oswald dat ik die meneer of mevrouw het liefst mee had willen nemen naar huis. Want ach, je bent tien minuten bij ze binnen, maakt er in die korte tijd het beste van en je laat iemand weer achter. Wetende dat de eenzaamheid vervolgens genadeloos hard toeslaat.”
Geen toeval
Dat wat in hun vorige banen niet mogelijk was, kan het zorgkoppel bij Het Gastenhuis wél in de praktijk brengen. “De mensen een goede en fijne plek geven, aandacht voor ze hebben, iedere dag minimaal één bijzonder momentje creëren. Dat kan zijn: het maken van een dansje, een lekkere appeltaart bakken, samen een spelletje doen of alleen maar een liefdevolle aanraking. Bedenk het maar. De visie op zorg en de aanpak ervan sluiten mooi aan op hoe wij het zelf altijd zagen en zien.” Oswald en Petro putten uit ervaring, want Oswalds moeder was dementerend en de twee hebben haar helemaal begeleid. “De zorg schoot helaas nog wel eens tekort. Wat je je eigen moeder zo had gegund, dat vinden wij nu terug in de basisprincipes van Het Gastenhuis. Bovendien, hoe fijn is het voor naasten dat je weet: ik loop de deur uit en ik kan erop vertrouwen dat mijn geliefde hier in meer dan goede handen is. Het heeft volgens Petro allemaal zo moeten zijn, daar geloven hij en Oswald heilig in. “En dat ik ook nog eens op school heb gezeten in dit mooie gebouw, dat is gewoonweg geen toeval meer. Tja, de dingen lopen zoals ze moeten lopen in het leven.”
Maak kennis met Petro en Oswald
Petro Klompen:
Achtergrond: horeca, ziekenhuisverpleging
Opleiding: verpleegkunde, inclusief specialisatie coronary care
Expertise: cardiale-, terminale- en ouderenzorg
Opgegroeid in: een kerkdorp binnen de gemeente Deurne
Mooiste werkervaring: het gevoel hebben dat je ertoe doet. Een twinkeling in de ogen, een knipoog of een glimlach zijn onbetaalbaar
Onverwachte hobby: reizen en… Candy Crush
Favoriete vakantie: tussen alle gemaakte grote reizen springt Australië er wel uit. Ooit oog in oog gestaan met wilde kangoeroes?
Oswald Verleg:
Achtergrond: reiswereld, verpleging, management en coaching
Opleiding: o.a. verpleegkunde
Expertise: ouderen-, palliatieve- en gehandicaptenzorg
Opgegroeid in: het altijd gezellige Brabant
Mooiste werkervaring: merken dat het werkt als je respect hebt voor ieders eigenheid en in samenwerking streeft naar het hoogst haalbare
Onverwachte hobby: niet onverwacht, wel leuk: reizen, fotografie en genieten van het leven
Favoriete vakantie: drop mij maar op een willekeurige plek op aarde waar ik cultuur en natuur kan snuiven
